Everest Dağı’na yıllardır yapılan ticari tırmanışlar, büyük paralar harcayarak dağa tırmanan ancak arkasında bıraktığı çirkin izlerden rahatsız olmayan dağcılar yüzünden dünyanın en yüksek çöplüğü haline geldi. Floresan çadırlar, arızalanmış tırmanış malzemeleri, boş gaz tüpleri ve hatta insan dışkısı 8.848 metrelik zirve yolunda tırmanışçıları karşılıyor. Tonlarca atık taşıyan dağ, tırmanış sayılarının artmasıyla daha kötü hale geliyor. Yalnızca geçen yıl içinde bile en az 600 kişi dünyanın en yüksek zirvesine tırmandı. Ayrıca küresel ısınma yüzünden eriyen buzullar dağa tırmanılan ilk zamanlardan yani 65 yıl öncesinden bile kalan çöpleri açığa çıkarmaya başladı.

Çöp sorunu için çeşitli önlemler alınmaya çalışılıyor. Beş yıl önce Nepal hükümeti zirveye çıkmak için başvuran her takımdan dört bin dolar çöp depozitosu almaya başladı. Her tırmanışçı aşağıya en az sekiz kilogram çöp getirirse parayı geri alabilecekti. Bu kuraldan sonra 2017 yılında Nepal’de tırmanışçılar neredeyse 25 ton çöpü ve 15 ton insan atığını aşağı indirdi. Geçtiğimiz yıl daha da fazla çöp aşağı taşındı ancak yine de bu miktar her yıl meydana gelen toplam atığın sadece bir kısmı. Çünkü tırmanışçıların sadece yarısı aşağıya çöp taşırken diğer yarısı depozitolarını yakmayı göze alıyor. Dahası çevreciler Everest’teki pis atık suların yakın zamanda aşağıdaki vadide bulunan su kaynaklarını kirleteceğinden endişeli.

Maalesef yüksek irtifada tırmanışçılarını yakından izleyip kontrol etmenin bir yolu olmadığı için bu durumun önüne tamamen geçilemiyor. Bazı gönüllü organizasyonlar ve idealist tırmanışçılar sekiz kilogramlık zorunlu çöplerin yanı sıra diğer takımların bıraktığı çöpleri de dağdan indiriyor ancak Everest’e çıkan takımların sayısı sınırlandırılmadıkça yakın zamanda çöp sorununa çare bulmak mümkün gözükmüyor.